Öteki'nin Şiddeti Nedir ve Nasıl Anlaşılır?

Ötekileştirmenin temelinde bölme (iyi-kötü, Türk-Kürt, kadın-erkek, Heteroseksüel-Homoseksüel, tanıdık ve yabancı vs.) yatmaktadır. Sonrasında da kendinden farklı görünen kişileri aşağılama, değersizleştirme ve düşman haline getirme görülür.

Ben; Öteki’yi tanımadığında, özne olarak görmeyip nesne olarak gördüğünde, ötekiye tahammülü kalmadığında, kendisini merkeze koyup Öteki’yi dikkate almadığında, haklarını gözetmediğinde ötekileştirmeden söz edebiliriz. Burada öteki duyulmaz, görülmez, düşman veya kötü olarak algılanır. Buradaki Öteki’ye karşı bir öfke, beraberinde ve/veya sonrasında nefret ve yine beraberinde ve/veya sonrasında bir şiddet görülebilir.

Ötekileştirme; bir anlamda kaygı, yok sayma, dinsel - cinsel -ırksal -etnik - dilsel ayrımcılık, dışsallaştırma, nesneleştirme, yok etme, travma, kaos, savaş, nefret suçu, katliam, soykırım, nefret cinayetleri, hapishane-hücre-cezaevine atılma, göç etmek zorunda bırakılma demek olabilir.

Hem ötekileştirilmeye maruz kalanın suç işlemesi hem de ötekileştirenin suç işlemesine de bakılabilir. Farklı bakış açıklarının tartışmaya açık olduğu kadar varılan sonucun tartışmaya kapalı olunduğundan bahsedilebilir.

Halbuki öteki olmadan benin eksik kalabileceğini, ben’in öteki ile bir bütün olabileceği, bireysel ve toplumsal travmaların ötekinin görülmesi ile azaldığı görülmüştür.

Savaşın değil barışın tarafında olduğumuz için şimdi de barışın nerede olduğuna bakalım.

Barış ise iyinin içinde kötü, kötünün içinde iyi olabildiğini görebilmekte yatıyor olabilir. Burada bir sentezde bahsetmiş oluruz. Bu sentez olgunlaşmamızın bir göstergesidir. Ben’deki kötüyü, öteki’nde iyiyi görebilmek yukarıda yazılanların aksiye bireysel ve/veya toplumsal travmaların ötekinin görülmesi ile azaldığı ve barış demek olabileceğini söylenebilir.